De vrouw uit wie ik huilend werd geboren,
Die mijn m’n leven gaf, is overleden.
De navelstreng nu pas echt doorgesneden,
ook eerder al had ik haar vaak verloren.
Patty Scholten
Snorkelen – Patty Scholten
Ik laat me door het blauwe nat omsluiten.
Het is doodstil, alleen mijn ademhalen
klinkt pruttelend als doffe klopsignalen.
Ik zweef en sluit de bovenwereld buiten.
Octopus – Patty Scholten
O geitenogige zuignappeling,
ontsnappeling uit eigen slangenkuil,
Ganesha met een papegaaienmuil,
driehartenheer, groenbloedig schoonzwemding,
Sloompie muis – Patty Scholten
Al jong was ik geboeid door ‘t dierenrijk.
Ik liep vaak langs de waterkant te zoeken,
een zeef als schepnet, aangestaard door snoeken.
Ik liep in zeven sloten tegelijk.
De dood – Patty Scholten*
*De dood heeft haar niet overgeslagen. Overleden op 15 maart 2019 😥
Die norse gast zal jou niet overslaan.
Nooit belt hij op en vraagt: ‘Kom ik gelegen?’
Hij komt te vroeg, te laat, zijn zeis stoot tegen
je lamp of vaas. Hij laat zijn koffie staan.
Verliefde olifanten – Patty Scholten
Een hels lawaai bespringt me dominant:
Een kettingzaag op volle sterkte loeiend.
Misschien een tuinman, denk ik, bomen snoeiend.
Het is een amoureuze olifant.
De olifant – Patty Scholten
Hij stapt behoedzaam en ziet grijs van zorgen
dat hij geen muis of mier of mens vertrapt.
De rafelige oren vaal gelapt,
een slurf hangt uit, het slimme oog verborgen.