Prettig leesbaar maar wel braafjes
Claudia de Breij is een veelzijdig mens: bekend van cabaret, radio, televisie, columns. Daarnaast heeft zij enkele boeken geschreven. Neem een geit is haar meest recente boek en is onder begeleiding van een enorme golf aan publiciteit in november 2015 uitgebracht.
Neem een geit begint met een uitspraak van wijlen René Gude die eindigt met de woorden: les één: ga vooral te rade bij anderen. Die uitspraak is het uitgangspunt van dit boek dat een antwoord wil geven op de vele vragen des levens. Vragen over zaken en gebeurtenissen waar je gedurende het leven mee te maken kunt krijgen en waarop je, met alle risico’s van dien, zelf op antwoorden op kunt zien te krijgen, maar die je ook kunt krijgen van deskundigen. Of van senioren met een schat aan ervaring.
Neem een geit bestaat uit veel korte hoofdstukken met elk een eigen thema, of liever, tip of levensles. De titel is gebaseerd op een van de leukere tips afkomstig van Hanneke Groenteman, die hem op haar beurt weer heeft van wijlen Renate Rubinstein en die weer van een Joodse man. Iemand vond zijn huis (hut in zijn geval) te klein en wist niet meer waar hij het zoeken moest. Van een rabbijn kreeg hij de tip om een geit in huis te nemen. Hoewel dat op het eerste gezicht geen oplossing lijkt wordt dat een ander verhaal als je de geit weer buiten zet; het huis lijkt dan ineens een stuk leger.
Een andere aardige tip voor mensen met een veel te volle bucket list: neem afscheid van onhaalbare wensen en zet ze op je fuck it lijst. Het kan een hoop stress wegnemen.
Neem een geit bevat vele van dat soort voorbeelden, hoewel de meeste meer liggen op het gebied van gedrag, relaties, rouwverwerking en het sociale verkeer. De meeste van die tips zijn eerlijk gezegd nogal braafjes. De toon van het boek is er vooral een van ongebreideld positivisme. Dit gaat op den duur een beetje tegenstaan, nergens een keer een scherp randje of een politiek incorrecte opmerking maakt het letterlijk eentonig.
Dat zal zeker ook te maken hebben met de gemaakte keuzes. De tipgevers zijn voornamelijk bekende Nederlanders die in dit boek vooral sterk zijn in het geven van veilige tips en lessen en die ook niet bekend staan om dwars en / of recalcitrant gedrag. Niets ten nadele van mensen als Paul van Vliet, Willeke Alberti, Hanneke Groenteman of Herman van Veen, maar voorspelbaarheid ligt op de loer. Daarmee is ook wel meteen het grootste manco genoemd, want het boek is door de ontspannen, losse toon verder zeer prettig leesbaar.
Door die braafheid, de voorspelbare levenslessen en de genoemde eentonigheid is het niet een boek wat je achter elkaar uit leest.
Neem een geit heeft met andere boeken over levenslessen gemeen dat het maar zeer de vraag is of er veel van blijft hangen en of je daarmee bereikt dat je gedrag verandert. Het is net als met goede voornemens: een leuke traditie maar voor gedragsverandering is meer nodig dan boeken als Neem een geit.
Non-fictie
Lebowski
5 november 2015
Hardcover
208
Niemand vertelt je hoe te leven. Als je kinderen krijgt staan er boekhandels vol opvoedboeken tot je beschikking, maar welke levenslessen krijg je mee als volwassene? Wie vertelt je hoe om te gaan met liefde, dood, vriendschap, ambitie en kinderen? Claudia de Breij (net 40) worstelt met deze vragen en gaat te rade bij een groep wijze mannen en vrouwen. Zij vertellen hoe zíj de dingen hebben aangepakt. Claudia de Breij trekt daar honderd levenslessen uit, en stopt daar ook een paar van haarzelf - en haar kapper - bij.
Ontdek meer van JKleest
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.