Indringend en aangrijpend
We moeten het even over Kevin hebben van Lionel Shriver is een boek in briefvorm. Het is even wennen maar eenmaal zover heb ik het niet meer kunnen loslaten.
De hoofdpersoon is Eva Khatchadourian, een Amerikaanse met Armeense wortels. In brieven die zij richt aan Franklin met wie zij getrouwd is geweest, blikt zij terug op het leven dat zij met hem heeft gehad. Het gaat maar heel kort over de periode tot de geboorte van hun eersteling, Kevin. Franklin is degene die een kind wilde, Eva had daar weinig behoefte aan als,eigenaar van een bloeiende onderneming in reisgidsen met de bijbehorende buitenlandse reizen.
De lichte weerzin tijdens haar zwangerschap keert zich meteen tegen haar na de geboorte van Kevin. Bij de geboorte heeft zij nauwelijks gevoelens van moederschap, de baby lijkt dat aan te voelen en neemt direct na de geboorte al afstand zoals een baby dat alleen maar intuitief kan doen.
Vanaf de geboorte ontwikkelt zich een verhouding tussen moeder en zoon die op de beste momenten een vorm van wederzijdse verdraagzaamheid kan worden genoemd. Kevin is een kind dat aanvankelijk uit instinct, doch naarmate hij opgroeit ook steeds meer met zijn verstand, op allerlei manieren zijn dwarsheid en recalcitrantie botviert. In zijn eerste levensjaren is vooral Eva de pineut, maar ook de kindermeisjes, die meestal na een week alweer ontslag nemen.
Zij kan niet bij haar man terecht; hij vergoelijkt alles wat Kevin in haar ogen fout doet, en dat is nogal wat. De manipulatieve Kevin misbruikt heel handig de goedgelovige Franklin, die alleen maar positieve kanten wil zien van hun zoon. Dat is niet raar want Kevin verandert als een blad aan de boom zodra Franklin in huis is en wordt dan een heel ander kind, toegankelijk en min of meer normaal gezelschap.
Naarmate Kevin opgroeit lijkt het erop dat hij alleen maar over duivelse eigenschappen lijkt te bezitten. Hij heeft er vooral behoefte aan om kinderen die ergens plezier aan beleven dwars te zitten. Het verhaal geeft hiervan vele schrijnende voorbeelden.
Toch komt hij er altijd mee weg. Zijn bovengemiddelde intelligentie zorgt ervoor dat hij niet opvalt door prestaties. Altijd scoort hij een zeven tot acht, maar dat dan wel zonder enige inspanning te leveren. Het lijkt meer dat hij bewust wat fouten inbouwt om niet op te vallen. Deze intelligentie stelt hem in staat om zijn treiterijen zo uit te voeren dat hij er niet op kan worden aangesproken.
Dit gaat van kwaad tot erger. Zelfs zijn jongere zusje is niet veilig voor hem. Uiteindelijk resulteert zijn nihilisme in een hele rationele moordpartij op zijn school, zo slim uitgedacht en voorbereid dat je, hoe gek ook, in weerwil van de afschuwelijke gevolgen nog een soort van bewondering kunt opbrengen voor deze afschuwelijke misdaad.
Behalve een terugblik op het leven van Eva, is het een boek dat stemt tot nadenken. Vooral het “wat zou jij doen als ouder”, is een onontkoombare vraag die in ongeveer elk hoofdstuk meerdere keren kan worden gesteld.
Het is ook kritisch op de oppervlakkigheid van de maatschappij, met name de Amerikaanse, met zijn geobsedeerdheid door wapens en geweld.
Maar ook hypocrisie is een thema. Dit komt vooral tot uiting in de in mijn ogen mooiste passage, waarin Eva op haar manier kritiek uit op Amerika en zijn bewoners, maar waarin haar huichelachtigheid messcherp wordt gefileerd door de puber Kevin.
Met haar indringende schrijfstijl heeft Lionel Shriver met We moeten het even over Kevin hebben een indrukwekkend meesterwerk afgeleverd, een boek waarover je nog lang kunt blijven nadenken.
Haar creatie Kevin is onvergetelijk, de vele gedetailleerde beschrijvingen van zijn karakter en zijn daden zorgen ervoor dat je dit personage nooit meer vergeet.
Roman
Atlas Contact
2007
Paperback
640
Mieke Trouw
'We moeten het even over Kevin hebben' is het aangrijpende relaas van de zoektocht van een moeder naar de beweegredenen van haar zoon, die een gruwelijke misdaad heeft gepleegd. Is het haar schuld, omdat ze niet genoeg of misschien zelfs wel helemaal niet van hem hield? Of is het de schuld van zijn vader, die zijn zoon nooit heeft willen zien zoals hij werkelijk was?
Deze internationale bestseller ontving de Orange Prize for Fiction en werd in 2012 verfilmd met Tilda Swinton in de hoofdrol.
Ontdek meer van JKleest
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Lijkt me een geweldig boek. Duidelijk uiteengezet.
Dat is het ook, behoort tot mijn favorieten.