Natriumchloride – Jussi Adler-Olsen

De glorie vergaat

Inmiddels zijn wij bij het negende deel beland van de serie over afdeling Q met Carl Mørck als opperhoofd van dit kleine clubje in de centrale rol. Om de spanning maar gelijk weg te nemen: Natriumchloride is het zwakste deel in deze reeks van Jussi Adler-Olsen.

Geen verrassingen, het herhaalrecept doet het niet

Er zijn heel wat Scandinavische thrillerseries die tien delen omvatten. Ze beginnen meestal voortvarend, maar bij de meeste zit de sleet er na een paar delen al op. Slechts een enkeling weet het niveau min of meer constant te houden, maar Adler-Olsen kan zich helaas niet tot dat selecte clubje rekenen. De eerste delen waren fris, overtuigend en spannend, wat zeker ook te danken was aan de markante personages. De latere delen waren al wat minder, met hier en daar nog een lichtpuntje. Natriumchloride is echter een zwaktebod dat alleen maar geschreven lijkt als opmaat naar het slotstuk. Hopelijk is dat nog een laatste opleving, we zullen het zien.

Dit boek is stroef. De teksten zijn obligaat, de plot verloopt langs voorspelbare en helaas ook ongeloofwaardige lijnen, de ontknoping is er een van dertien in een dozijn. Aanvankelijk bevatte de serie nog humor als wapen, maar wat is dat bot geworden! Assad met zijn kamelengrappen. Ooit leuk bedacht, maar in dit boek mislukken de grappen keer op keer en slaan ze helemaal dood. Dit geldt ook voor diens verhaspelingen, zijn gehannes met taal. Zou een bijzonder intelligent iemand als Assad zich in al die jaren niet (taalkundig) verder hebben ontwikkeld?

Het is bijna een pleidooi voor AI

Adler-Olsen werkt wel keurig het lijstje benodigdheden af, zoals daar zijn:

• Een zonderlinge crimineel die wraak wil nemen op de hele wereld, in dit geval een niet bijster originele religieus verdwaasde
• Dwaalsporen
• Tegenwerking vanuit de hogere echelons
• Het gebruik van de media om een onderzoek op gang te helpen
• Hevige tijdnood als de tijd de begint te dringen om de ultieme misdaad van een seriemoordenaar te voorkomen
• De redding van een mogelijk slachtoffer op het aller-, allerlaatste nippertje
• Gedoe in het privéleven, dit keer vooral rondom Carl Mørck, waar wel een hele oude koe voor uit de sloot moest worden gehaald
• Nachtenlang doorwerken

enzovoort, enzovoort. Moeizaam dus en toch heb ik doorgelezen in de hoop op verbetering zal zijn, zoals dat vaker gebeurt bij boeken die stroef beginnen. Helaas. De eerste gedachte die mij bekroop nadat ik het einde had gehaald, was dat dit het soort thrillers is dat, in elkaar geflanst door kunstmatige intelligentie, wellicht met betere teksten op de proppen zou komen als je het voedt met dergelijke input dan wat een mens van vlees en bloed hier heeft gepresteerd.

Titel: Natriumchloride
Serie: Afdeling Q
Auteur: Jussi Adler-Olsen
Genre: Thriller
Uitgever: Prometheus
Uitgave datum: 2022
Uitvoering: Harde kaft
Pagina’s: 432
Vertaler(s): Kor de Vries