September 2017

Gelezen in september 2017

Wat heb ik in de afgelopen maand gelezen en welk boek is mijn boek van de maand geworden?
Over het niveau van de gelezen boeken kan ik kort zijn: goed tot heel goed en slechts een enkel boek dat mij maar matig is bevallen.

De tranen der acacia’s was het eerste van september. Een boek dat door de titel al heel lang iets bekends heeft en het is er nu eindelijk van gekomen. Het is de tweede roman van W.F. Hermans en opgenomen in deel 1 van zijn Verzamelde werken. Mooi verhaal waarin enige thematiek van Hermans al herkenbaar is: de onkenbaarheid van de mens en het geploeter in het leven.

Gevolgd door De abrikozenboom van de Duitse Beate Teresa Hanika. Mooi verhaal over een oude Joodse vrouw die terugdenkt aan wat haar en haar naasten in de Tweede Wereldoorlog is overkomen. Het verhaal is bekend, en toch is het door de vorm en de fraaie vertelwijze een zeer memorabele leeservaring. Prachtig!

Een jihad van liefde van Mohamed El Bachiri. Zijn vrouw kwam om bij de aanslagen in Brussel in maart 2016. Een prachtig monument en een hoopvolle boodschap.

Een mokerslag is dit boek wel genoemd, Vertel me het einde van Valeria Luiselli. Degene die het idee had dat de VS wel een ruimhartig immigratiebeleid zou hebben wordt op ruwe wijze uit de droom geholpen. Er is een papieren muur opgeworpen die net zo moeilijk doordringbaar is als een betonnen muur. De onfrisse rol van de VS in het ontstaan van migratiegolven maakt het extra wrang. Schrijnend en aangrijpend.

Na een paar van die zware boeken was ik toe aan iets luchtigers en vooral vrolijkers. En dan kun je altijd terecht bij Terry Pratchett. Heksen in de lucht, deel 12 van de Schijfwereld reeks. Pratchett in topvorm is een genot om te lezen!

Vrije val van Pierre Lemaitre. Viel me een beetje tegen. Heb eerder al twee boeken van hem gelezen die ik bijzonder goed vond, deze vond ik maar matig. Wel aardig maar dat is te weinig voor iemand van zijn statuur.

De topper van september was het prachtige Het huis aan het meer van Thomas Harding. Het gebeurt maar zelden dat een non-fictie boek de aandacht van begin tot eind weet vast te houden, maar dit boek is een uitzondering. Ik heb het ademloos achter elkaar uitgelezen, wat een geweldig boek is dit!

Gevolgd door een boek dat officieel nog moet verschijnen, Hoor nu mijn stem van Franca Treur. Zal niet teveel verklappen over de plot, maar het was een lichte tegenvaller, een beetje dertien in een dozijn roman over iemand die zich afzet tegen zijn religieuze omgeving.

En september kende een fraai slot: Wat het hart kan horen van Jan-Philipp Sendker. Een roman over de kracht van liefde, vooral een sprookjesachtig verhaal over twee jonge Birmezen met een handicap die vrienden zijn in hun jeugd en uiteindelijk onafscheidelijk worden. Zelfs een fysieke scheiding met een grote geografische afstand kan de liefde niet verwoesten. Geweldig!

Conclusie: op leesgebied was september 2017 een topmaand!

Share

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.