September 2020

In september 2020 heb ik negen boeken gelezen. Er zat veel variatie wat betreft soort boeken en qua schrijvers, het was van alles wat. En net als in augustus zaten er een paar heel mooie boeken tussen, geen echte uitschieters, maar ook geen tegenvallers.

Welke boeken heb ik dan in de afgelopen maand gelezen en welk boek is mijn boek van de maand geworden? In chronologische volgorde.

In september was In een mens van John Irving het eerste boek dat ik uitlas. Lang, heel lang geleden dat ik nog iets van hem had gelezen vreemd genoeg. Ik kan mij herinneren dat ik mij in de vorige eeuw prima vermaakt heb met enkele van zijn boeken maar ik ben hem uit het oog verloren, tot ik deze in mijn handen gedrukt kreeg. De hernieuwde kennismaking is mij prima bevallen, maar een echte topper zou ik het niet willen noemen.

Dit zijn geen aardige mensen van Andrew Harding maakte veel indruk. Wat een heftig verhaal, deze reconstructie van een tweevoudige moord met racistische motieven. Er is wat dat betreft nog niet heel veel verbeterd in Zuid-Afrika.

Ook De jongen uit de Kaiserhofstrasse is een non-fictieboek van Valentin Senger. Als het niet waar gebeurd zou zijn dan zou niemand dit verhaal serieus nemen. Een Joods gezin dat in Duitsland woont en de Tweede Wereldoorlog overleeft, hoogst uitzonderlijk!

Het meest bijzondere verhaal is misschien wel Van steen en been door Bérengère Cournut. Het is een bijzonder meeslepend verhaal en je komt veel te weten over de manier van leven van de Inuit. Ook van dit boek heb ik genoten!

Over De onsterfelijken van Teheran door Ali Araghi heb ik gemengde gevoelens. Enerzijds een bijzonder fascinerend relaas waarin ontzettend veel gebeurt in het leven van de hoofdpersoon. Anderzijds is het wel wat te veel van het goede, erg compact verteld en bloedserieus, het was af en toe worstelen om verder te komen. Al met al wel positief, dat wel.

Het iets minder ver oostelijk gelegen Turkije is het decor van 10 minuten 38 seconden in deze vreemde wereld. Heel fascinerende roman van Elif Shafak, deze geschiedenis van de moord op een prostituee. In het genoemde tijdsbestek kijkt zij terug op haar leven en dat is geen prettig leven geweest. Het eerste deel was fenomenaal, wat daarop volgde was helaas wat minder.

En maar weer eens non-fictie: Humor is één van de vier pijlers onder het universum door Madelijn Strick. Ik sloot mijn bespreking zo af nadat ze afsloot met een mop: aardig, hooguit een beetje amusant, maar als je hem niet zou kennen zou je er niet veel aan missen. En eerlijk gezegd is dat ook het gevoel dat mij bekruipt na lezing van dit boek.

De enige thriller van deze maand: Dood in opdracht door Eric Oosthoek. Deel twee van de reeks met Severyn en Govaert in de hoofdrol. Stukken beter dan het eerste deel, ik heb me er prima mee vermaakt.

David Grossman, grote naam, maar Het leven speelt met mij was toch pas het eerste boek dat ik van hem heb gelezen. Gebaseerd op het leven van Eva Panic Nahir, waargebeurd dus, maar wel heeft de auteur zijn eigen variant ervan gemaakt. Over een vrouw die voor een onmogelijke keuze werd gesteld, enigszins vergelijkbaar met Sophie’s choice. De keuze die zij maakt verziekt het leven van drie generaties vrouwen. Heel mooi boek!

Het is heel lastig om hieruit de favoriet te kiezen, meerdere boeken die mij zeer goed zijn bevallen. Ik kies voor het boek dat mij nog dagen na voltooiing heeft beziggehouden en dat is 10 minuten 38 seconden in deze vreemde wereld.

Hier de link naar eerdere afleveringen

Share

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.