De wijsheid van een tandeloze glimlach – Daniel Klein

door


Boeiende filosofische beschouwing over ouder worden
Waarom zou je eeuwig jong willen blijven? Zou het niet beter zijn om je erbij neer te leggen dat je ouder wordt? Kun je niet beter genieten van een rustig eind van je bewuste leven zolang je nog niet in het voorportaal van de dood bent aangekomen, je overgeven aan allerlei geneugten zonder het gevoel te hebben dat je nog van alles moet? Daniel Klein gaat in De wijsheid van een tandeloze glimlach op zoek naar antwoorden op die vragen.

Lees verder

De wijsheid van een tandeloze glimlach Boek omslag De wijsheid van een tandeloze glimlach
Daniel Klein
Non-fictie
Singel Uitgeverijen
10 mei 2016
Paperback
160

 

Dit is een vrolijk boek over ouder worden door de schrijver van Steeds als ik de zin van het leven te pakken heb, komen ze met iets nieuws.
Daniel Klein, filosoof en zeventigplusser, gaat naar de tandarts. Daar hoort hij dat zijn tanden moeten worden getrokken en vervangen door implantaten. Die neptanden zullen hem veroordelen tot een dieet, vele bezoekjes aan de tandarts en flinke pijn. Dat Kleins leeftijdgenoten er alles aan doen om jong te blijven (skydiving, Franse les, nepborsten) lijkt ineens een rare manier om je laatste jaren door te brengen. Wat is eigenlijk verkieslijker, het najagen van de eeuwige jeugd, of een echte oude dag beleven, met de tandeloze glimlach die daarbij hoort?
Klein zoekt het antwoord in Griekenland, waar de mensen lijken te weten hoe je een lang en gelukkig leven leidt. Hij praat er met andere zeventig- en tachtigjarigen, denkt na over zijn eigen leven en leest Epicurus.
Het levert een eerlijke beschouwing op over ouder worden, waarbij een Epicurische manier van leven wordt gepropageerd: je wordt gelukkiger als je met je vrienden een bord zelf geteelde linzen eet dan wanneer je zwelgt in valse jeugd, luxe en rijkdom.

Share

De kanarie in de kolenmijn – Marianne Thieme, Ewald Engelen

door


Kritiek op heden gepaard aan toekomstvisie
Ewald Engelen is hoogleraar financiële geografie aan de UvA en is bekend als publicist en activist, onder andere vanwege zijn kritiek op de euro en op TTIP. Marianne Thieme is medeoprichter en fractievoorzitter in de Tweede Kamer voor de Partij voor de Dieren. In het boek De kanarie in de kolenmijn hebben zij hun krachten gebundeld.

Lees verder

De kanarie in de kolenmijn Boek omslag De kanarie in de kolenmijn
Marianne Thieme en Ewald Engelen
Non-fictie
Prometheus
Mei 2016
Paperback
245

 

Marianne Thieme en Ewald Engelen waarschuwen tegen de onhoudbaarheid van de huidige politieke en financiële keuzes. Als een kanarie in de kolenmijn signaleren zij gevaren die onze toekomst bedreigen. Dat het fossiele denken gedurende lange tijd zo'n beetje alle verzamelde reserves aan fossiele brandstoffen erdoor heeft gejaagd. Dat honger niet het gevolg is van te weinig voedselproductie, maar dat het vooral gaat over voedselverdeling en -verspilling. Dat de strijd om water er niet een is van de verre toekomst. De meeste politici en wetenschappers kiezen voor marginale veranderingen binnen de status quo waarbinnen we ons richten op meer economische groei en meer vrijhandel. Marianne Thieme en Ewald Engelen pleiten voor een radicale koerswijziging. Thieme vanuit ecologisch oogpunt, Engelen vanuit economisch perspectief. Ze komen tot een gemeenschappelijke conclusie: het financiële systeem en het politieke stelsel zijn volledig vermolmd. Plan B is onontkoombaar.

Share

Epicurus of Sedlacek?

door

In De wijsheid van een tandeloze glimlach gaat Daniel Klein naar Griekenland omdat ze daar volgens hem lijken te weten hoe je een lang en gelukkig leven leidt. Hij is over de zeventig en verbaast zich over zijn leeftijdgenoten die geforceerd jong willen blijven. Ze willen nog op Franse les, aan skydiving doen, nemen implantaten in plaats van een kunstgebit omdat ze geen oude mannenglimlach willen en vrouwen van tegen de zeventig laten hun borsten liften. Maar waarom? Waarom altijd op zoek naar nieuwe uitdagingen en mee blijven doen aan het jachtige leven? Kun je niet beter daarmee stoppen en genoegen nemen met een leven in aangename rust, keuvelend met vrienden gewoon het leven leven. Hij haalt Epicurus aan: “Niets is genoeg voor wie genoeg te weinig vindt”.

Lees verder

Share

Ik was een van hen – Maarten Zeegers

door


Journalistieke topprestatie
De Haagse wijk Transvaal is de afgelopen jaren meerdere malen negatief in het nieuws geweest. De demonstraties voor IS en de rellen naar aanleiding van de door een nekklem omgekomen Antilliaan Mitch Henriquez liggen nog vers in het geheugen. Arabist en journalist Maarten Zegers woonde enkele jaren in de wijk en heeft deze gebeurtenissen van nabij meegemaakt. In Ik was een van hen doet hij verslag van die periode.

Lees verder

Ik was een van hen Boek omslag Ik was een van hen
Maarten Zeegers
Non-fictie
Podium
18 april 2016
Paperback
333

 

Nadat Maarten Zeegers drie jaar geleden als een van de laatste journalisten Syrië uit werd gezet, vestigde hij zich met zijn Syrische vrouw Sarah in de Haagse wijk Transvaal. Net als in de aangrenzende Schilderswijk is 90 procent van de inwoners allochtoon. Zoals hij in Wij zijn Arabieren van binnenuit schreef over de Syrische revolutie, duikt hij in Ik was een van hen diep onder in een Nederland dat hij niet meer herkent.
Al snel ontdekt hij dat hij als journalist niet welkom is in de vaak gesloten gemeenschappen, en daarom besluit hij als een moslim te gaan leven. Zijn nieuwe identiteit opent vele deuren: zo is hij niet alleen getuige van een duiveluitdrijving en een rituele geseling, maar speelt hij net zo makkelijk tafelvoetbal met een jihadist en wordt hij, vanwege zijn vele connecties, zelfs gevolgd door de aivd.
In Ik was een van hen schildert Maarten Zeegers een onthullend portret van twee wijken die illustratief zijn voor een veranderend Nederland.

Share