Tijdens een bezoek aan een museum of iets vergelijkbaars kun je zomaar iets verrassends opsteken, bijvoorbeeld dat je de betekenis van een uitdrukking leert kennen.
Iedere lezer heeft het in figuurlijke zin gedaan, maar vrijwel geen enkele ook in letterlijke: een boek open- dan wel dichtslaan. Waar komt dat vandaan?
Blogberichten
Deventer boekenmarkt 2016
Het moest er een keer van komen, een bezoek brengen aan de Deventer boekenmarkt. Het was er nooit eerder van gekomen, vakanties en andere dingen zijn altijd voorgegaan. Dit jaar moest het maar gebeuren en ik heb het meteen maar gecombineerd met een bezoek aan Zutphen (vrijdag), Bronkhorst en Deventer (zaterdag). Waarover later meer.
En op zondag dus de boekenmarkt.
Paar dagen weg…
De komende dagen zal het op dit blog stil zijn met een goede reden die veel met boeken te maken heeft. Hoe kan het ook anders…
De plannen zijn gemaakt maar wanneer en hoe laat waar is nog niet helemaal duidelijk, maar:
VN Detective en thrillergids 2016
Vorig jaar had ik nog zo mijn bedenkingen bij de beoordelingen en de motiveringen, zie mijn stuk hierover. Ik vond het niet altijd even sterk en soms gewoon niet goed te begrijpen. En toch was ik weer benieuwd naar de editie van 2016.
Ik kan uiteraard alleen maar hun oordelen leggen naast de mijne over de boeken die ik zelf heb gelezen en beoordeeld. Op alfabetische volgorde:
De Dood neemt pauze
Enkele jaren geleden heb ik Het verzuim van de dood gelezen van José Saramago. Het gaat over een gemeenschap waarin van de ene op de andere dag niemand meer overlijdt en de verstrekkende gevolgen daarvan. Interessant boek met een ontregelend thema van deze fantastische auteur.
Lees ik nu Maaierstijd van Terry Pratchett, dat is zo’n 15 jaar eerder geschreven. Het gaat over De Dood die moet afvloeien, van de ene op de andere dag overlijdt niemand meer als hij zijn werk beeindigt.
Altijd gedacht dat Saramago iets unieks had bedacht, lijkt dat niet zo te zijn. En nou twijfel ik toch; doet dat afbreuk aan zijn mooie boek? Ja, nee, misschien of helemaal niet, ik weet het niet goed, maar neig toch naar een gefluisterd ja, een beetje wel.
Misverstand over minibiebs ed
Geregeld kom ik het misverstand tegen dat het ruilen van boeken via minibiebs, straatbibliotheken of hoe je ook wilt noemen enkele jaren geleden in Amerika is bedacht. Blijkbaar denken veel Nederlanders dat iets pas echt bestaat als het door de Amerikanen is omarmd. De werkelijkheid is een andere.
E-alternatief voor pageturner
Ik ben nu bezig met een boek dat met recht (tot nu toe dan) een pageturner mag worden genoemd. Ware het niet dat het geen papieren boek is.
Show and do not tell
Om eerlijk te zijn heb ik me nooit zo druk gemaakt over deze aansporing. Ik heb nogal wat boeken gelezen van schrijvers die zich daar niet aan hebben gehouden en lang niet altijd met tegenzin. Ik durf niet te zeggen of dat mijn waardering voor een boek heeft beïnvloed. Maar naar aanleiding van twee recent gelezen boeken die behoorlijk aan de uitersten van dit spectrum verkeren ben ik er wel mee bezig geweest.
Mijn boekenweek #24-2016
De weken vliegen voorbij. Als je dan even terugblikt is het ook niet verwonderlijk dat ze omvliegen. Hoe mijn boekenweek eruit zag?
Epicurus of Sedlacek?
In De wijsheid van een tandeloze glimlach gaat Daniel Klein naar Griekenland omdat ze daar volgens hem lijken te weten hoe je een lang en gelukkig leven leidt. Hij is over de zeventig en verbaast zich over zijn leeftijdgenoten die geforceerd jong willen blijven. Ze willen nog op Franse les, aan skydiving doen, nemen implantaten in plaats van een kunstgebit omdat ze geen oude mannenglimlach willen en vrouwen van tegen de zeventig laten hun borsten liften. Maar waarom? Waarom altijd op zoek naar nieuwe uitdagingen en mee blijven doen aan het jachtige leven? Kun je niet beter daarmee stoppen en genoegen nemen met een leven in aangename rust, keuvelend met vrienden gewoon het leven leven. Hij haalt Epicurus aan: “Niets is genoeg voor wie genoeg te weinig vindt”.