Vertrouw nooit iemand van wie de televisie groter is dan de boekenkast
Jan
Hoe kan hij zo stom zijn…
De oesters van Nam Kee is het vijfde boek van Kees van Beijnum. Het verscheen in 2000, het is verfilmd en het is in 2001 bekroond met de F. Bordewijk prijs.
De oesters van Nam Kee
Berry Kooijman, alias Diablo, alias het monster van 'Schotelcity', is gevlucht naar het voormalig vakantiehuis van zijn ouders. Daar, in Normandië, wacht hij het onvermijdelijke af: zijn arrestatie door de gendarmerie. Eenmaal in de gevangenis beland blikt hij terug op zijn leven, een aaneenschakeling van leugens en bedriegerijen. Voor zijn criminele vrienden uit de huurkazernes van Amsterdam-West verbergt hij dat hij in 'het villastraatje' woont, voor zijn zorgelijke moeder houdt hij die vrienden geheim. De enige die hij over zijn dubbelleven in vertrouwen neemt, is Thera, de 'wiebeldanseres' die op straat twee knipperende duivelshorentjes van hem koopt. De obsessieve liefdesrelatie die volgt, luidt een even opmerkelijke als verrassende apotheose in.
De oesters van Nam Kee is een geestige, met grote vaart en scherpte geschreven roman over hunkering. Hunkering naar waarheid, naar liefde, en vooral naar 'echtheid'. In een wereld die echt noch vals blijkt te zijn, goed noch slecht, in een wereld die is en blijft wat zij is, de verwachtingen van een achttienjarige gymnasiast ten spijt.
Trage start, sterk vervolg en matig einde
Een stille dood is de tweede thriller van het duo Kaaberbol & Friis. Beiden waren succesvol met het schrijven van kinderboeken. Hun besluit om samen een boek te schrijven resulteerde in De jongen in de koffer. Het boek sloeg erg goed aan en wist zelfs enkele prijzen in de wacht te slepen.
Een stille dood is hun tweede, wederom met Nina Borg in de hoofdrol.
Een stille dood
De Deense Rode Kruisverpleegkundige Nina Borg wordt gebeld door een vriend die illegalen helpt. Er verblijft een groep Roma in vreselijke omstandigheden in een oude loods, en ze hebben dringend medische hulp nodig. Nina doet wat ze kan, maar hoe ze zich ook inspant, geen enkel medicijn of hygiënische maatregel lijkt de conditie van de zieken te verbeteren. En er heerst angst onder de patiënten, een duister, onuitgesproken gevoel dat verder gaat dan de normale angst van een zieke.
Pas wanneer Nina zelf ook gezondheidsklachten krijgt, blijkt wat de oorzaak is van de mysterieuze symptomen: radioactieve straling. Op zoek naar de bron hiervan komt Nina via de Hongaarse politie op het spoor van de website hospitalequip.org, waarop illegale medische producten worden verhandeld. De ontdekking waar de dodelijke handelswaar meestal terechtkomt is niet alleen een grote schok, maar brengt ook Nina's leven ernstig in gevaar...
Prijs de dag voor het avond is
voor je gouden verloofde het uitmaakt
voor het donkere deksel het donker maakt
Dagelijks denk ik aan de man
hier in de buurt die als de brug geopend was
wild begon te dansen
langs de Kostverlorenvaart
en met zijn dans de schepen begeleidde
die zand naar IJburg brachten
hij sliep in een verloren hoekje
naast het skatepark en het hondenveld
in de beschutting van het elektriciteitshuisje
onder een struik en zijn matras
was altijd van urine nat
en sommige baasjes
ruimen de drollen niet op
om goed duidelijk te maken
dat ze schijt aan je hebben
dat het smerig is om buiten te slapen
en mijn man woonde daar
sliep in een klein hoekje
tussen verachting en respect
en nu is hij weg maar
hij danst voort in mijn gedachten.
—
Gemengde gevoelens over absurdistische parodie
Sneeuwwitje, verschenen in 1967, is de enige roman die in het Nederlands is verschenen van Donald Barthelme. Daarnaast is wel een verhalenbundel van hem uitgebracht, kortweg 41 verhalen. Het is geen verrassing dat Barthelme hier niet erg bekend is.
Sneeuwwitje
Sneeuwwitje woont in de grote stad met Bill, Kevin, Edward, Hubert, Henry, Clem en Dan. Ze slijten hun dagen met het maken van babyvoeding en het wassen van de gebouwen - en af en toe een wip onder de douche. Sneeuwwitje wacht op haar prins, Paul, een kunstenaar van wie niemand echt onder de indruk is. Dan heb je ook nog stiefmoeder Jane en haar minnaar Hogo, die een oogje op Sneeuwwitje lijkt te hebben - wat Jane natuurlijk niet kan verkroppen. En ondertussen praat iedereen langs elkaar heen.
Donald Barthelme legt de absurde onderlaag van onze omgangsvormen zonder genade bloot en laat zien dat het leven allerminst een sprookje is.
Buitensporige aandacht voor weinig bijzondere zaak
In augustus 2002 verdwenen de twee tienjarige Engelse meisjes Jessica Chapman en Holly Wells uit Soham. Ze werden nooit meer levend teruggezien. In Soham, met als ondertitel Het verhaal achter een gruweldaad, probeert Nicci Gerrard tot een verklaring te komen voor de relatief grote aandacht die deze zaak kreeg.
Soham, het verhaal achter een gruweldaad
Op een zomeravond in augustus verdwenen twee jonge meisjes. Twee weken lang was Engeland in de ban van hun verdwijning. Maar de smeekbeden van hun ouders, de oproep van beroemdheden als David Beckham en het voetbalteam Manchester United en alle andere media-aandacht mochten niet baten: de lichamen van Holly en Jessica werden uiteindelijk in een greppel gevonden. de conciërge van school werd aangehouden op verdenking van moord, zijn vriendin van medeplichtigheid.
Zestien maanden later, na een rechtszaak vol gruwelijke en vooral voor de ouders ondraaglijke details, werd Ian Huntley schuldig bevonden aan de dood van de twee. Maxine Carr, zijn vriendin, werd gestraft voor het opzettelijk belemmeren van de rechtsgang. De zaak was als een detectiveverhaal en een sinister sprookje in één, een verhaal over afschuw en collectieve rouw. Het leek ons iets te vertellen over de huidige samenleving en de angsten die mensen hebben.
Dichten is fietsen op de Mont Ventoux,
waar Tommy Simpson nog is overleden.
Onder zo tragiese omstandigheden
werd hier de wereldkampioen doodmoe.
Op deze col zijn velen losgereden,
eerste categorie, sindsdien tabu.
Het ruikt naar dennegeur, Sunsilk Shampoo,
die je wel nodig hebt, eenmaal beneden.
Alles is onuitsprekelijk vermoeiend,
de Mont Ventoux opfietsen wel heel erg,
waarvoor ook geldt: bezint eer gij begint.
Toch haal ik, ook al is de hitte schroeiend,
de top van deze kaalgeslagen berg:
ijdelheid en het najagen van wind.
Zwartgallige novelle
Van muizen en mensen is het eerste werk waarmee de latere Nobelprijswinnaar John Steinbeck erkenning verwierf. Het is een novelle die gaat over de donkere kanten van de mens die leeft aan de onderkant van de samenleving. Het is een thema dat hij vaker heeft gebruikt.
Van muizen en mensen
Van muizen en mensen is een klassieker in de wereldliteratuur. Tijdens de crisis van de jaren dertig van de vorige eeuw proberen de dagloners George en Lennie het hoofd boven water te houden. Op het platteland van de Verenigde Staten trekken zij van farm naar farm, maar elke keer zorgt de zwakzinnige Lennie voor problemen die George moet oplossen. Op de volgende ranch lijkt alles goed te gaan, maar Curley, de zoon van de baas, is nogal opvliegend van aard. En bovendien kan Lennie zijn ogen niet van Curley's vrouw afhouden.
Het is een woord voor pijn die geen
bestaansrecht heeft; je lijdt aan
een afwezigheid, je snakt met hart
en huid naar wat er eerst nog was.
Wat afgesneden is dringt zich bedrieglijk
op, je strekt je armen blind naar
de verzaagde voet, een leegte,
het verdwenen kind. Het is een naam
voor wat zich voordoet in de zestien
meter van de ziel: een spookbeeld snelt
de doelmond in en doet alle verlies
teniet, maakt alles goed.
—
Bron en analyse: Meander
Over Anna Enquist
